باغات کن؛ دیالکتیک حفاظت / توسعه

   باغات کن، از اندک اراضی بزرگ، پیوسته و یکپارچه‌ی باقی‌مانده در تهران است که با توسعه حداقلی، کمابیش خصلت طبیعی خویش را حفظ نموده است. حفظ این باغات با توجه به دست‌اندازی‌های متعددی که به‌ویژه در سنوات گذشته برای تغییر کاربری و بهره­برداری از قسمت‌هایی از آن اتفاق افتاده بیشتر شبیه به معجزه است که مرهون مالکان اصیل و بومی کن است. لیکن، عدم استفاده بهینه از این سرمایه عظیم، به علت فقدان منابع و امکانات کافی و عدم توانایی مالکان آن، به بهانه‌ی حفاظت و صیانت از باغات، این میراث طبیعی را در معرض نابودی قرار داده است. در هر حال، اکنون زمرد باغات کن، همچون سنگ قیمتی تراش‌نخورده‌ای است که مداخله و بهره‌برداری اندیشیده شده، می‌تواند به ارتقاء کارایی و کیفیت زیست‌محیطی شهر و ایجاد ارزش‌افزوده‌ای درخور بیانجامد که این مهم اساسی‌ترین گام در حفاظت و احیای این باغات ارزشمند است.

   ظرفیت‌های غیرقابل‌انکار باغات کن، و فقدان دیدگاهی توسعه‌ای و بلند مدت در مالکان و مدیران شهری و ملی، موجب بالا رفتن حساسیت‌ها و تقابل نظرها در مورد این پهنه و نحوه‌ی حفاظت / توسعه آن شده‌است. دیدگاه‌هایی که در مقابل یکدیگر قرار گرفته­اند، همان‌هایی هستند که اصولاً در تمامی مصاف‌های طرح­های توسعه­ای با مواضع طرفداران پایداری صف­آرایی می­کنند. برخی موافق توسعه این پهنه در جهت درآمدزایی و رشد اقتصادی هستند و برخی معتقدند بهترین کار آنست که هیچ توسعه­ای در آن اتفاق نیفتد و به عنوان نمادی از هویت طبیعی و تاریخی کن باقی بماند. مانند همیشه، مفهوم “توسعه پایدار” که ترکیبی از این دو دیدگاه است آشتی­دهنده این دو دیدگاه و طراح موضعی میانه­رو است که توسعه­ای مبتنی بر ارکان پایداری –حفظ محیط زیست، بهبود وضع اقتصاد و ارتقاء شرایط فرهنگی اجتماعی- را پیشنهاد می­کند. بدبینی و نگرانی بجای دوستداران طبیعت (در این‌جا مدیران شهری و ملی که خود سهم چندانی از مالکیت این پهنه در کف ندارند) از این روست که در بسیاری مواقع، طراحان و مجریان طرح­های توسعه و به‌ویژه توسعه شهری، با استفاده از ادبیات مصطلح توسعه پایدار و با وعده­هایی عمل نشده، مسیر توسعه را در جهت ناپایداری منحرف کرده­اند. وضعیت اسف­بار محیط زیستی تهران که سال‌ها اعتراض کارشناسان محیط زیست را به دنبال داشت، امروزه موجب نارضایتی توده مردم شده به‌طوری‌که حتی خبر قطع یک درخت به سرعت در رسانه­ها به‌عنوان نمادی از مدیریت ناپایدار شهرداری منتشر می­شود.

بیشتر بخوانید ...
ضرورت هدف‌مندسازی تسهیلات تشویقی نوسازی بافت‌های فرسوده
تسهیلات تشویقی نوسازی بافت فرسوده

به‌طور عامیانه می‌توان اظهار داشت که در سنوات گذشته اهرم‌های مالی - اعتباری و مدیریتی (به‌طور خاص ضوابط و مقررات ادامه مطلب ...

مرد هم گریه می‌کند وقتی …
حادثه حریق بهمن ماه 1400 تیمچه حاجب الدوله

در شهری که حادثه دل‌خراش پلاسکو را از سر گذرانده است؛ نوشتن درباره حادثه حریق صبح شنبه 23 بهمن ماه ادامه مطلب ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *